Ik ga op reis en ik neem mee... Mijn fiets, een tentje en mijn werk!
29 maart is het dan eindelijk zo ver, ik ga weer fietsen. Ik ben al een paar keer met mijn fiets op reis geweest, maar dit voelt anders. Waar ik eerst altijd terug moest omdat ik dan weer naar mijn werk toe moest, heb ik nu ineens geen werk meer waar ik terug naartoe moet, want ik neem me werk dit keer gewoon mee!
Bijna een jaar geleden vertelde ik Jordy, toen we elkaar voor de tweede keer ontmoetten dat ik een paar maanden met de fiets wilde gaan reizen, en dat ik dan zo lang weg zou blijven als ik wilde. Toen heb ik hem gevraagd hoe hij het zou vinden als we een relatie zouden krijgen en ik zou besluiten dit nog steeds te willen doen. Jordy woorden weerspiegelden mijn eigen enthousiasme toen hij me vertelde dat dit een reis was die ik moest maken. Hij vond het geweldig dat ik dit wilde doen omdat het vanuit passie was ontstaan. Een jaar later in onze relatie wonen we samen en hebben we samen een kat. Jordy en onze kat Jean Michel zullen dan ook waarschijnlijk mijn grootste gemis zijn op mijn reis.
Een jaar geleden leek de reis nog ver weg, want het zou betekenen dat ik mijn baan zou moeten opzeggen en voor mezelf zou moeten beginnen om de reis te kunnen financieren. Maar door een samenloop van omstandigheden viel alles op zijn plek.
Het komt mede door Jordy die al langere tijd voor zichzelf was begonnen en ik had ineens een voorbeeld om naar op te kijken. Ook was het blijkbaar duidelijk aan mij dat ik niet meer zo op mijn plek zat bij me werk. De stap dacht ik eigenlijk nog niet te willen zetten, maar begin september lag de keuze ineens niet meer bij mij en zat ik zonder werk. Als ik niet die laatste duw in de rug had gekregen, had ik waarschijnlijk nooit de stap durven zetten om voor mezelf te beginnen. Dus ik ben daar heel dankbaar voor.
Na een half jaar van hard werken en wachten op de lente, is het eindelijk zo ver. Ik ben er helemaal klaar voor. Het gaat eindelijk gebeuren. 29 maart vertrek ik. Er is een klein plan met veel ruimte voor improvisatie op mijn reis. De reis begint in Faro en ik reis af langs de kust naar Santiago de Compostella. Hoelang het zal duren weet ik niet, want ik zal onderweg blijven werken en gelukkig heb ik alle tijd. Ik heb geen idee wat ik zal doen na de Portugese/Spaanse route en dat is een heerlijk gevoel, want het beste plan is geen plan!
Ik kijk er erg naar uit om te gaan reizen en ben benieuwd welke uitdagingen ik ga tegen komen door mijn werk mee te nemen. Ik zal een blog bij gaan houden waar ik verhalen zal gaan delen over het reizen met een fiets, het remote werken en de dingen die ik onderweg tegen ga komen en ik hoop met mijn verhalen mensen te kunnen inspireren.
Ik neem op dit moment nog steeds werk aan.
I'm going on a trip, and I'm taking with me... My bike, a tent and my work!
March 29th it's finally time, I'm going to cycle again. I've been traveling with my bike a few times, but this feels different. Previously, I would have had to return to work, but now I don't have a job to return to because I'm just taking my work with me this time.
During our second meeting last year, I told Jordy that I wanted to travel by bicycle for a few months, and that I would stay away as long as I wanted. I asked him how he would feel if we got into a relationship, and I decided that I still want to do this. His words expressed my own enthusiasm, as he told me this was an important journey I had to take. I wanted to do this because it was born out of passion, and he loved that. One year into our relationship, we live together and have a cat. Jordy and Jean Michel, our cat, will likely be the most missed on my journey.
A year ago, I thought the trip would be far off because I would have to quit my job and start my own business to pay for it, but a combination of things made everything work out.It's partly because of Jordy who had already started for himself and I suddenly had an example to look up to. It was also apparently clear that I was no longer in the right place at my job. I actually didn't think I wanted to take the step yet, but at the beginning of September the choice was suddenly no longer mine, and I was out of work. If I hadn't gotten that last push, I probably never would have dared to take the step to start for myself. So, I'm very grateful for that.
After half a year of hard work and waiting for spring, the time is finally coming. I'm ready for it. It's finally going to happen. I leave March 29. There is a small plan with a lot of room for improvisation on my journey. The journey starts in Faro and I travel along the coast to Santiago de Compostela. I don't know how long it will take because I will continue to work on the road, and luckily, I have plenty of time. I have no idea what I will do after the Portuguese/Spanish route, and that's a wonderful feeling because the best plan is no plan!
I'm really looking forward to traveling, and I'm curious what challenges I'll face by taking my work with me. I will keep a blog where I will share stories about traveling with a bicycle, working remotely and the things I will encounter along the way and I hope to inspire people with my stories.
